حسن خان شاملو
شاملو، حسن خان
قرن: ۱۱ (ز ۱۰۵۲ ق)
خطاط و شاعر، متخلص به «حسن». از بزرگان امراى شاملو بود که پیوسته در دربار شاهان صفوى مصدر مشاغل مهم بودند. حسن خان در زمان سلطنت شاه عباس اول به جاى پدر خود، امیرالامراء و بیگلربیگى خراسان شد و تا زمان شاه صفى همچنان حکومت هرات را داشت.
او بیشتر اوقات خود را صرف مجالست فرهیختگان و شاعران و هنرمندان مى کرد. از معاصران وى فصیحى و اوجى و مشرقى هستند که در خدمت و ملازمت او بودند. حسن خان در خوشنویسى نیز صاحب قلم بود و به شیوه‌ى میرعماد مى نوشت.
وى در هرات درگذشت و جنازه اش به مشهد منتقل شد. در «مخزن الغرائب» و «تذکره ى روز روشن» نام وى را تحت عنوان حسابى آورده اند.
از او «دیوان» اشعارى به جا مانده که صاحب «تذکره نصرآبادى» آن را حدود سه هزار بیت دانسته است. از خطوط وى: یک قطعه به قلم سه دانگ و نیم دودانگ خوش، با رقم: «جهه فرزندى میرعبدالصمد نوشته شد؛ مشقه حسن شاملو؛ سنه ۱۰۳۷»؛ یک قطعه دیگر به قلم سه دانگ خوش، با رقم: «مشقه حسن شاملو ۱۰۴۵» و قطعات مختلف دیگر.
منابع
- انجمن مفاخر فرهنگی، اثرآفرینان، ج۲، ص۲۶۴.